ازاین به بعد من هربار که یک بیمار مبتلا به سرطان ببینم یاد تو میفتم و قلبم به دردمیاد
دیشب وسط فیلم نمیتونستم گریه ام رو نگه دارم، ن بخاطر غم فیلم بلکه بخاطر اینکه منو یاد تو مینداخت و به این فکر میکردم ک الان چقدر تنهایی
با هر زنگ تلفن قلبم میلرزه نکنه خبر رفتنت باشه. نمیدونم از خدا چی بخوام، بخوام ک خالت خوب شه؟ معجزه میخواد..کاش معجزه میشدی
یه جایی تو سریال اناتومی گری، هالوین بود،کریستینا اومد خونه ی مردیت ی نگاه کرد دید همه دوستاش دارن با بچه هاشون سر و کله میزنن و اون درحالی ک تنها بود کاپ کیکارو یواشکی گذاشت و رفت
فک میکنم زندگی منم همین میشه، وقتی خودمو با دوستام مخصوصا دبیرستان مقایسه میکنم حس کریستینایی بهم دست میده:) وقتی با دوستم درمورد اینکه هرگونه رابطه عاشقانه یا ازدواج خیلی مسئولیت داره و من با اینکه فقط مسئولیت زندگی خودمو داشته باشم راحت ترم، صحبت میکنم، برام مشخصه ک درک نمیکنه و بحثو عوض میکنه. و جالب اینجاست ک میگه تو ادم مستقل و قدرتمندی هستی و میتونی تنهایی از پس زندگیت بربیای اما من نمتونم! درحالی که از نظر من ادم اگه نتونه ازپس زندگی خودش بربیاد چطور مستونه از پس زندگی ی نفر دیگه هم بربیاد؟
راستش عمیقا باور دارم ک داشتن رابطه ی عاشقانه دست و پای ادم رو میبنده و محدودش میکنه، شاید این محدودیت قشنگ باشه اما ب وقتش، همین الان هم من از وابسته بودن بیش از حد به خانواده ام اذیت میشم و حس میکنم چقد این لوس و نازک نارنجی بودن محدودم کرده. خلاصه اینکه این کریستینای درونم دلش میخاد ادمی باشه ک هر لحظه خواست بتونه از همه تعلقات دل بکنه
من یک ادم شکست خورده ام ک برای هیچ کسی ارزشی ندارم، بله، اونقدر هم ضعیفم ک برام خیلی مهمه ک برای کسی ارزشی ندارم
تنها نقطه ی مثبتی ک تو زندگیم داشتم رو دارم از دست میدم و دلیلش رو نمیدونم
انگیزه ای ندارم و با خودم میگم چطور قراره این چندوقت پیش رو رو در برابر ادمایی ک خودشون رو برتر میدونن، بگذرونم. امیدوارم حالا حالاها چشمم به هیچ ادم مغروری نخوره
